مزایای مای مت

از بین بردن ترس ریاضیات:

My maths بر مبنای الگوهای یادگیری در فرآیند رشد کودک و تمرکز بر توسعه و تقویت استعداد های بنیادین که شکل دهنده شالوده یادگیری و فهم مفاهیم پیچیده ریاضی در آینده است، شکل گرفته است. با شاد و لذت بخش کردن فرآیند آموزش تلاش می کند تا وحشت "ترس از ریاضی" که امروزه در میان دانش آموزان جوان شایع شده است را از بین ببرد.

مآی مت و تقویت هوش فضایی و ریاضی:

توانایی فضایی برای یادگیری ریاضیات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است

به طور مثال،

  • دانش‌آموز برای تسهیل در محاسبه هندسی و تشخیص الگو، یک شی هندسی ذهنی را ایجاد می‌کند که می‌تواند آن را اندازه‌گیری و جابجا کند و یا تغییر شکل دهد.
  • یک ریاضیدان از تفکر فضایی دیداری برای بالا بردن سطح مقایسه‌ی کمیت و حساب استفاده می‌کند.

بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مهارت‌های فضایی دیداری بالا با عملکرد بهتر در ریاضی ارتباط دارد.

آیا هوش فضایی دیداری، ثابت است یا قابل‌تغییر؟

  • افراد سبک‌های متفاوتی از تفکر شناختی ترجیحی دارند. برخی افراد، متفکران کلامی هستند که با کلمات فکر می‌کنند. آن‌ها با انجام کارهای کلامی که از نظر معنایی و شنیداری پیچیده هستند، بسیار راحت‌تر عمل می‌کنند. کلامی‌ها معمولاً توضیحات مکتوب و گفتاری را به تصاویر و نمودارها ترجیح می‌دهند.
  • افراد دیگر، متفکران تصویری هستند که با استفاده از بازنمایی‌های دیداری، در مورد موضوعات فکر می‌کنند. دو نوع متفکر تصویری وجود داردتجسم کنندگان فضایی: آن‌ها از جنبه‌ی تصاویر نموداری، روابط مکانی بین اشیاء و تغییرات فضایی (مکانی) فکر می‌کنند. البته تصاویری که آن‌ها تجسم می‌کنند فاقد جزئیات دیداری هستند.
  • تجسم کنندگان شيء: آن‌ها به تصاویری رنگارنگ، عکس وار و با وضوح بالا از هر شیء فكر می‌کنند.
  • تجسم کنندگان فضایی معمولاً مهارت‌های فضایی بهتری نسبت به تجسم کنندگان شیءای یا متفکران کلامی دارند؛ بنابراین اگر فرزند شما با هوش فضایی چیزها را می‌آموزد، پس قدم در تفکر فضایی گذاشته است.

البته هوش فضایی دیداری، یک توانایی ثابت نیست. اگرچه برخی از افراد در پردازش مکانی بهتر از سایرین هستند، اما خبر خوب این است که همه می‌توانند در این مهارت پیشرفت کنند.  My mathsاز طریق آموزش و تمرین تلاش می کند توانایی فضایی و به‌نوبه خود ریاضیات و مهارت‌های مربوطه را در کودکان تقویت کند.

 

آیا در این توانایی، جنسیت نقش دارد؟

اگرچه بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که مردان در انجام کارهای فضایی، عملکرد بهتری نسبت به زنان دارند، این بدان معنا نیست که پسران همیشه از هوش فضایی بهتری از دختران برخوردار هستند.

اعتقاد به نفس داشتن فرد و اهمیتی که این هوش ممکن است در کار او داشته باشد، می‌تواند تفاوت بزرگی را در این قابلیت ایجاد کند؛ بنابراین، هرگز تصور نکنید که دختران قرار است در یادگیری فضایی، ریاضی یا ضعیف باشند. دختران و پسران باید هم خودشان را باور داشته باشند و هم همه‌ی تلاششان را برای یادگیری صرف کنند. مآی مت با روش نوین آموزشی و با خورد مثبت به کودکان یادگیری فضایی آنان را تقویت می کند .

مآی مت و آموزش ابتدایی

آموزش‌های ابتدایی نقش مهمی در آماده‌سازی فرزندان ما برای موفقیت‌های بعدی ایفا می‌کند.

دانشمندان علوم مغز و اعصاب دریافته‌اند که مناطق خاصی در مغز که مسئول تفکر در مورد موقعیت مکانی و روابط فضایی هستند، در سنین بسیار پایین در کودکی رشد می‌کند. در حقیقت، توانایی‌های فضایی در کودکان سنین پیش از دبستان می‌تواند عملکرد آینده‌شان را در یادگیری ریاضی در دبیرستان و دوره‌ی متوسطه پیش‌بینی کند.

مربیان my mathsمی‌توانند به عنوان معلمان اول فرزندان، اصول تفکر فضایی را به کودکان خردسال، حتی کودکان نو پا، آموزش دهند. نباید تصویر کنیم که خیلی زود است که کودک نوپای ما با روابط فضایی آشنا شود. نشان داده شده است که نوزادان در سن 4 ماهگی توانایی‌های مربوط به چرخش ذهنی را دارند. توانایی فضایی، قابل افزایش و بادوام است. کسانی که این مهارت‌های خود را در اوایل کودکی به دست می‌آورند، فرصت‌های بیشتری برای استفاده از آن برای کسب و سازمان‌دهی اطلاعات دیگری در طول زندگی خود خواهند داشت.

مآی مت چگونه می‌تواند هوش فضایی را در کودکان بهبود ببخشد ؟

از زبان مکانی (فضایی) در تعاملات روزمره استفاده میکند.

مربیان مآی مت می‌توانند با استفاده از اصطلاحات و عبارات دیداری فضایی بیشتر در تعاملات روزمره، کودکان را در بهبود هوش فضایی کمک کنند.زبان دیداری-فضایی ابزاری قدرتمند برای یادگیری دیداری فضایی است. استفاده از عبارات مکانی در زندگی روزمره یکی از بهترین فعالیت‌ها برای ارتقاء آگاهی فضایی برای کودکان است. هنگامی‌که نامی برای روابط دیداری فضایی گذاشته می‌شود، کودکان آن را بهتر می‌آموزند. کودکان سنین پیش از دبستانی آموزشگاه های مای مت از جمله  (مانند مثلث، بزرگ، قدبلند یا خم‌شده)، و غیره را گذرانده اند . در آزمون‌های دیداری فضایی، عملکرد بهتری نسبت به کودکان دیگر دارند  .در اینجا چند نمونه از اصطلاحات دیداری فضایی استفاده شده در مای مت .

نوع عبارت نمونه‌ها
شکل مربع، دایره، کره، مثلث، پنج‌ضلعی
صفت‌های بُعدی بزرگ، کوچک، طولانی، کوتاه، بزرگ، ریز و درشت
ویژگی‌های فضایی مستقیم، خم، منحنی، گوشه، کنار، خط، گوشه، برجسته، تیز، لبه
روابط فضایی در داخل، خارج، زیر، در اطراف، گوشه، بالای، در انتهای، جلوی، پشت، مورب، در سراسر

My maths حرکاتی را آموزش می دهد و بچه ها را ترغیب می کند آنها برای توضیح روابط فضایی استفاده کنند.

حرکات دست یک ابزار ارتباطی و آموزشی قدرتمند است. کودکان معمولاً هنگامی که معلم و یا مربی از حرکات استفاده می‌کند نسبت به زمان‌هایی که فقط از گفتار استفاده می‌کنند، درس‌ها را بهتر یاد می‌گیرند.

وقتی کودکان از حرکات برای نشان دادن حرکات اشیاء استفاده می‌کنند، توانایی فضایی دیداری آن‌ها نیز بهبود می‌یابد. این پیشرفت همچنین در کودکانی مشاهده می‌شود که به‌طور خودجوش از ژست‌ها و حرکات استفاده نمی‌کنند اما بعد از آنکه از آن‌ها خواسته شود، این کار را می‌کنند.

 

my maths به کودکان می آموزد که چگونه با استفاده از تخیل خود، تجسم سازی کند.

تجسم کردن، یعنی استفاده از تصاویر بصری برای نشان دادن ذهنی یک جسمی که به لحاظ فیزیکی موجود نیست. این یک مهارت قدرتمند در یادگیری فضایی و حل مسئله است

مآی مت به کودکان خردسال یاد می دهد که از مهارت تجسم سازی برای تقویت توانایی فضایی دیداری خود استفاده کنند.

 

my mathsبازیهای تطبیقی انجام می دهد.

بازی به کمک ابزار موجود در پک بازیهای تطبیقی انجام می دهد ابتدا با بازی های ساده شروع می کند . با سر هم کردن یک سازه‌ی ساده و سپس از کودک خواسته می شود  که آن را ازلحاظ شکل و رنگ مطابقت دهد. همچنین می‌توانید از یک کودک بخواهید که سازه را بسازد و در این حین از کودک دیگر خواسته می شود تا یک کپی از آن را بسازد. هرگاه کودکان با بازیهای تطبیقی بیشتر آشنا شدند و در تطابق اطمینان و اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا کردند، پیچیدگی بازی ها را افزایش دهید

با بلوک‌های بازی یا همان لگوها بازی کنید و اشیاء را یا الهام از یک قصه بسازید.

بازی با اشیاء بنایی مانند لگو و بلوک‌های چوبی می‌تواند توانایی تفکر دیداری و فضایی کودک را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد

اما نیازی نیست که حتماً اسباب‌بازی‌هایی درست و عالی داشته باشید. حتی می‌توان از چند جعبه‌ی خوراکی یا رول کاغذ توالت برای سر هم کردن و ساخت سازه‌های جالب استفاده کرد. مشکلی را به آن‌ها نشان دهید یا بگویید تا کودک حل کند. یک مطالعه نشان می‌دهد که هنگامی که فعالیت‌های ساخت‌وساز در یک زمینه داستان‌پردازی انجام می‌شود، هوش فضایی کودکان پیشرفت بیشتری خواهد داشت

مآی مت بازی تنگرام و تصاویر پازلی چندین تکه و دیگر جور چین ها ی خلاقانه را انجام می دهد.

تنگرام یک جورچین چینی باستانی است که از هفت قطعه تشکیل شده است. قطعات را می‌توان به شکل‌های مختلفی مانند حیوانات، مردم یا اشیاء مجدداً تنظیم کرد. این یک ابزار آموزشی است که به اثبات رسیده است که توانایی فضایی دانش آموزان را افزایش می‌دهد.

بسیاری از منابع مرتبط، پازل تصاویر چند تکه را برای کمک به افزایش هوش فضایی کودکان توصیه می‌کنند. این امر شاید به این دلیل باشد كه در یک مطالعه ثابت شده است كه كودكان سنین پیش از دبستان كه پازل بازی کرده‌اند، نسبت به کودکانی كه این بازی را انجام نداده‌اند، در انجام کارهای فضایی دیداری که نیاز به تحول ذهنی دارند، بهتر عمل می‌کنند. همچنین پی برده شد که هرچه کودک این بازی را بیشتر انجام دهد، عملکرد بهتری نیز پیدا خواهد کرد.

بدون تردید، ارتباط قوی بین حل پازل و هوش فضایی وجود دارد. اگرچه، هیچ مطالعه کنترل شده‌ای در رابطه با ایجاد یک رابطه علّی بین آن‌ها یافت نشده است

مشکل پازل‌های تصویر چند تکه‌ای این است که برخلاف تنگرام، در آن‌ها تنها یک راه ثابت برای قرار دادن قطعات در کنار هم وجود دارد. در مطالعه‌ای نشان داده شده است كه كودكان سنین پیش از دبستانی كه با یك پازل یك راه‌حلی بازی کرده‌اند، نسبت به كودكانی كه با یك کیت خانه‌سازی (بلوکی) چند راه‌حلی بازی کرده‌اند، در حل مسئله بعدی ابتکار عمل و انعطاف‌پذیری كمتری دارند

تا زمانی که تحقیقی وجود نداشته باشد که ارزش‌های پازل‌های یک راه حلی را ثابت کند، توصیه می‌کنیم که بیشتر از پازل‌های فضایی دیداری چند راه‌حلی، مانند تنگرام استفاده شود تا پازل های تصویر تکه ای تا به کودکان در بهبود مهارت‌های دیداری- فضایی کمک شود

مآی مت به کودک نقشه می دهد  تا آن را بخواند.

نقشه‌خوانی می‌تواند به کودکان در کسب مفاهیم انتزاعی فضا و توانایی فکر کردن سیستماتیک در مورد روابط فضایی که مستقیماً در جهان واقعی و فیزیکی وجود ندارند، کمک کند.

نقشه‌ها، اطلاعات فضایی را به ما نشان می‌دهند که با موقعیت‌یابی که مستقیماً در جهان واقعی تجربه می‌کنیم فرق دارد. کودکان می‌توانند از طریق نقشه‌خوانی یاد بگیرند که در مورد روابط چندگانه با مقیاس بزرگ بین مکان‌های مختلف به‌صورت عینی فکر کنند.

My mathsهوش هیجانی کودکان را تقویت می کند .

هوش هیجانی یا عاطفی به معنای شناخت و کنترل احساسات و هیجانات است. ارسطو فیلسوف یونان باستان، در اثر معروف خود «فن سخنوری» گفته‌ای دارد که می‌توان آن را با هوش هیجانی مرتبط دانست. او می‌گوید.

<<عصبانی شدن آسان است. همه می‌توانند عصبانی شوند. اما عصبانی شدن در برابر شخص مناسب، به میزان مناسب، در زمان مناسب، به دلیل مناسب و به روش مناسب آسان نیست>>

در کل می‌توان گفت هوش هیجانی مقوله‌ای است که باعث می‌شود هرکس بهتر بتواند عواطف خود را کنترل کند و در برخورد با دیگران و موقعیت‌های مختلف واکنش‌های بهتر نشان بدهد، و به همین خاطر از اهمیت بسیار برخوردار است

مآی مت به افزایش هوش هیجانی کودکان اهمیت ویژه ای می دهد و در این راستا 5 گام اساسی دارد .

1.مآی مت از زاویه‌ی دید کودک‌ به مسائل می نگرد و با او همدردی می کند.

حتی اگر نمی‌توانید برای «ناراحتی» فرزندتان کاری کنید، حداقل با او همدردی کنید. همین که بداند کسی او را می‌فهمد و درک می‌کند، باعث تسکین دردش می‌شود. انسان‌ها به دنبال پناهگاهی امن می‌گردند تا بتوانند خود و احساسات‌شان را خالی کنند؛ اگر خیال می‌کنید با توجه به اتفاقی که افتاده، ناراحتی فرزند بیش از حد به نظر می‌رسد، یادتان باشد همه‌ی ما احساسات را در خود جمع می‌کنیم و بعد همین که پناهگاهی امن بیابیم،‌ تمام احساسات خود را بروز می‌دهیم. آن وقت دیگر آزاد و رها می‌شویم.

همدردی به معنای موافقت با کودک نیست، بلکه نشان می‌دهد می‌توانید او را درک کنید و از چشم او به ماجرا بنگرید. ممکن است کودک کاری را که شما می‌گویید انجام دهد، اما حق دارد باورها و احساسات خود را داشته باشد. همه‌ی ما می‌دانیم تأیید گرفتن چه احساس خوشایندی است؛ گاهی آسان‌تر است که وضعیت را از چشم دیگران ببینیم و بر آنچه اعتقاد شخصی ماست، اصرار نکنیم. به این جملات نگاه کنید

«می‌دونم برات خیلی سخته که بازیت رو قطع کنی و بیای برای جمع کردن وسایل، ولی الان وقت جمع کردن وسایله

می‌دونم دوست داری همه‌ی وقتم برای تو باشه و فقط حواسم به تو باشه، اینطور نیست؟»

My maths.2به کودک اجازه می دهد  خود را ابراز کند .

کودکان نمی‌توانند بین «احساسات»شان و «خود»شان تفاوت قائل شوند. به جای بی‌اهمیت جلوه دادن یا نفی احساسات آنها که باعث می‌شود فکر کنند احساس‌شان بی‌ارزش یا خجالت‌آور است، آنچه احساس می‌کنند، بپذیرید

ناپسند دانستن عصبانیت یا ترس کودک باعث نمی‌شود او دیگر این حس را نداشته باشد بلکه او را وامی‌دارد احساسات خود را سرکوب کند. احساساتی که آزادانه ابراز می‌شوند دیگر کودک را آزاد نمی‌دهند اما متاسفانه احساساتی که سرکوب شوند از بین نمی‌روند، بلکه انگار به دام افتاده‌ باشند همواره دنبال یافتن راهی به بیرون هستند. این احساسات تحت کنترل ضمیر خودآگاه قرار ندارند، به همین دلیل می‌توانند بعدها ناگهان و ظاهراً بی‌دلیل و توفانی خود را نشان دهند. آن وقت با کودکی روبه‌رو می‌شوید که به خواهر خود مشت می‌زند، کابوس می‌بیند یا تیک عصبی دارد

بنابراین به کودک آموزش دهید بعضی رفتارها نادرست هستند و نباید از او سر بزند اما هر چه احساس می‌کند قابل درک و بخشی از طبیعت انسانی اوست

((می‌دونم خیلی عصبانی هستی که دوستت اسباب‌بازیت رو شکست! کاملا درکت می‌کنم ولی هر چقدر هم عصبانی باشی دلیل نمی‌شه اون رو بزنی، به جاش سعی کن احساست رو بهش بگی و باهاش حرف بزنی

می‌دونم به خاطر اولین روز کلاس استرس داری. منم مثل تو بودم. دوست داری درباره‌اش با هم حرف بزنیم؟))

می‌دونم خیلی ناامیدی! چون از صبح انگار همه‌اش بد آوردی. تعجبی نداره اگه بخوای گریه کنی. همه گاهی اوقات نیاز به گریه دارن. بیا کنارم و هرقدر دوست داری گریه کن

چگونه مآی مت  هوش هیجانی کودک را تقویت می‌کند؟

با پذیرفتن احساسات کودک به او کمک می‌کنیم خود نیز احساساتش را بپذیرد. در نتیجه می‌تواند از پس آن بربیاید، به راهش ادامه دهد و احساساتش را بهتر کنترل کند

پذیرش مربی و والدین به کودک یاد می‌دهد زندگی احساسی او خطرناک یا شرم‌آور نیست و درحقیقت کاملا عادی و قابل مدیریت است. به این ترتیب او می‌فهمد تنها نیست. یاد می‌گیرد حتی بخش‌های نه چندان خوشایند وجودش هم قابل قبول است، پس می‌تواند همان‌طوری باشد که واقعا هست، و این هیچ ایرادی ندارد

3. مآی مت به احساسات بچه‌ها گوش می دهد.

خیلی وقت‌ها کودک تنها نیاز دارد به احساساتش گوش دهید. چه شش ماهه باشد چه شانزده ساله، نیاز دارد به احساساتی که بروز می‌دهد توجه کنید. پس از آنکه احساساتش را بروز دهد، می‌تواند رهایشان کند تا از زندگی‌اش بیرون بروند. و بعد تعجب خواهید کرد این کار تا چه اندازه خونگرمی و صمیمیت را در او افزایش می‌دهد. اما برای این که نزد شما احساس امنیت کند و حرف‌هایش را بزند، باید تمام حواس‌تان به او باشد و کاملا به او گوش دهید. اگر مطمئن باشد در امنیت قرار دارد، حیرت خواهید کرد به چه راحتی می‌تواند خود را از بار سنگین احساسات رها کند. باید چه کنید؟ به حرف‌هایش خوب گوش دهید، حواس‌تان کاملا به او باشد. در مقابل وسوسه‌ی خوب کردن حال او و از بین بردن آن احساسات دردسرساز مقاومت کنید. کودک به طور غریزی می‌داند چطور حال خودش را خوب کند. به این مثال‌ها دقت کنید.

به نظر خیلی ناراحتی می‌رسی. همه گاهی وقتا ناامید و ناراحت می‌شن… خیلی دوست دارم حرفات رو بهم بزنی

می‌دونم اونقدر عصبانی هستی که فقط می‌خوای جیغ بکشی و داد بزنی و گریه کنی. هرکسی گاهی وقتا همچین حسی بهش دست می‌ده. من اینجام تا همه‌ی حرفات رو بشنوم. می‌تونی برام تعریف کنی که چقدر عصبانی و ناراحتی.

«می‌دونم اونقدر عصبانی‌ هستی که می‌خوای سرم داد بزنی که برم دنبال کارم. من یه کم تنهات می‌ذارم. اما این احساسات بهت صدمه می‌زنه و تو رو می‌ترسونه و من نمی‌خوام تو رو با این احساسات ناراحت کننده تنها بذارم. من اینجام و می‌تونی بهم اعتماد کنی. می‌تونی تا می‌خوای ناراحت و عصبانی باشی و هروقت که دلت خواست آغوشم برات بازه

چگونه مآی مت هوش هیجانی را تقویت می‌کند؟

احساسات سالم انسانی باید در ما ایجاد شود، وجودمان را درنوردد و بگذرد. وقتی به جای ابراز احساسات به شکلی سالم، آن را خفه یا سرکوب می‌کنیم، احساسات‌ درون ما باقی می‌مانند. اما بچه‌ها از احساسات پرقدرتی که آنها را فرامی‌گیرد می‌ترسند و تا وقتی جای امنی برای ابرازشان پیدا نکنند، می‌کوشند آن را نادیده بگیرند. وقتی احساسات در بدن کودک تلنبار می‌شود، کج‌خلقی به راهی طبیعی برای ابراز احساس تبدیل می‌شود.

وقتی با کمک ما کودکان‌مان احساس امنیت کنند و از احساسات‌شان بگویند، نه‌تنها روح و جسم آنها را شفا می‌دهیم، بلکه کمک می‌کنیم به روند عواطف درون خود اعتماد کنند، به این ترتیب در آینده می‌توانند بدون کج‌خلقی یا سرکوب احساسات خود، از پس آن بربیایند.

4.مآی مت و حل مسئله

هر احساسی پیامی برای ما دارد، و بیهوده نیست مآی مت به بچه‌ها یاد می دهد  احساسات‌شان را حس و درک کنند، با آن مدارا کنند و بدانند لازم نیست در واکنش آنی به احساسات خود کاری انجام دهند. به او یاد می دهد وقتی فشار احساسات از روی او برداشته شد، در صورت لزوم می‌تواند به حل مشکل بپردازد و کاری انجام دهد.

اغلب اوقات، وقتی کودکان (و نوجوانان) عواطف خود را درک کردند و آن‌ را پذیرفتند، از قدرت احساسات کاسته می‌شود و کم کم ناپدید می‌شوند. اینجاست که زمانِ حل مسئله می‌رسد. گاهی بچه‌ها خود از پس این کار برمی‌آیند. گاهی نیز به هم‌فکری و کمک شما نیاز دارند. در روش مآی مت تا وقتی کودکان از مربیان کمک نخواستند پا پیش نمی گذارند؛ با این کار به او گفته می شود به توانایی او برای حل مشکلاتش اعتماد دارند.

حتما خیلی ناراحتی که دوستت چون مریض بود نتونست بیاد پیشت. می‌دونم خیلی دوست داشتی باهاش بازی کنی. وقتی بهتر شدی شاید بتونیم به کمک هم یه کار دیگه پیدا کنیم که ازش لذت ببری.

خیلی ناراحت شدی که سام حاضر نبود اجازه بده تو هم نوبتت رو بازی کنی، اما خب در عوض تو هم خوشت میاد باهاش بازی کنی. شاید بد نباشه به سام بگی چه احساسی داری.

چگونه مآی مت با این‌ رویکرد هوش هیجانی را تقویت می‌کند؟

بچه‌ها نیاز دارند احساسات‌شان را بیان کنند و در کنارش بدانند چطور با راه‌حل‌های سازنده مشکلات‌ را حل کنند. این کار نیاز به تمرین دارد و این ما هستیم که باید با آنها تمرین کنیم

تحقیقات نشان داده‌اند تنها از طریق همدردی با بچه‌ها نمی‌توان به آنها یاد داد احساسات‌شان را کنترل کنند، زیرا همدری مشکل آنها را حل نمی‌کند فقط حال‌شان را بهتر می‌کند. باید به بچه‌ها یاد داد احساسات خود را پیامی بدانند که به آنها می‌گوید باید رفتارشان را در مورد بعضی چیزها تغییر دهند، از این طریق است که آنها را توانمند می‌سازیم.

همه‌ی بچه‌ها برای آموختن شیوه‌ی ابراز نیازهایشان بدون حمله به شخصی دیگر، نیاز به مربی‌ و راهنما دارند.

5.در مآی مت با بچه ها بازی می شود.

در مآی مت وقتی مربی متوجه یک الگوی رفتاری غلط در کودک می‌شوید، مربی می داند احساسات فراوانی در او جمع شده و او نمی‌داند چطور با آن‌ برخورد کند. مآی مت بهترین درمان در این زمان را «بازی» می داند

مثلا شاید کودک چهار ساله‌ همیشه مادرش را می‌خواهد. به جای این که مسئله را شخصی کنید و از کودک ناراحت شوید، با یک بازی به او کمک کنید با احساساتش روبه‌رو شود و بفهمد چقدر به مامان می‌چسبد. در این بازی «تلاش» نمایشی بابایی بیچاره برای جدا کردن او از مادر به جایی نمی‌رسد. پدر بین مادر و کودک قرار می‌گیرد و غرش می‌کند  نمی‌ذارم به مامان برسی… هی! اول باید من رو شکست بدی! وای چه زوری داری، تو چقدر قوی هستی! اما این دفعه نمی‌ذارم من رو شکست بدی

کودک چهار ساله‌تان می‌خندد، تلاش می‌کند و فرصت دارد ثابت کند همیشه می‌تواند به مامان برسد. از طرف دیگر تمام آن نگرانی‌های سرکوب‌شده‌ای که باعث می‌شد دنبال مادرش بگردد و به او بچسبد از بین می‌رود

 

TOP